Romans

Mississippidelta, 1946. Laura McAllan woont met haar gezin op een grote katoenplantage in een onherbergzame streek. Ze worstelt om voor haar kinderen een veilige plek te creëren, en het subtiele evenwicht te bewaren in de omgang met de pachters die op het landgoed wonen.

Nunspeet, 1943. Mentje is niet blij met de vreemde mensen die haar vader in het geheim op de stalzolder van hun boerderij laat wonen. Op een dag gaat het helemaal mis. De soldaten halen iedereen weg – behalve Mentje.

‘Dor streek over zijn baard, die nu onverzorgd en lang was. Hij leefde in afzondering, toch functioneerde zijn lichaam normaal, hoewel het werd onderhouden zonder voedsel en werd verkwikt zonder slaap. Alleen, aan de stemmen die opstegen uit de gloeiende plas kon Dor niet ontkomen. Stemmen die altijd en vanuit elke uithoek van de aarde vroegen om meer tijd; meer minuten, meer uren, meer maanden en meer jaren…’